Cześć Wszystkim! :)

Jestem na filmwebie świeżakiem. Zaglądam tutaj już od kilku lat, ale dopiero dzisiaj postanowiłam się zarejestrować i "ujawnić". Pierwszy post/temat zdecydowałam się zamieścić właśnie na stronie OTH i to nie bez powodu :)
Wiem, że powstalo już naprawde wiele podobnych tematow, dlatego z góry przepraszam za zaśmiecanie :P
Miałam ostatnio trochę wolnego czasu - upragnione ferie po ciężkiej sesji i postanowiłam powrócić do pierwszego sezonu OTH. Ten serial chyba nigdy mi się nie znudzi i choć znam niektóre odcinki, dialogi i końcowe przemyślenia bohaterów na pamięć, to mogę powracać do nich setki razy. Czy to nie jest właśnie siłą tego serialu?
Zaczęłam go oglądać, jak tylko ruszyła emisja 1 sezonu na polsacie, potem przerzuciłam się na ściąganie odcinków i napisów z internetu i tak przez te kilka lat trwała moja przygoda z OTH, aż do ostatniego episodu 9 sezonu. Próbowałam tą dziwną "pustkę" zapełnić jakimś innym serialem, ale żadna z obecnych młodzieżowych produkcji(a takie nadal lubię pomimo, że nie jestem już nastolatką) nie dorównuje OTH nawet w płowie. I to w sumie mnie smuci.
Zaczęłam oglądać plotkarę, ale nie przełknęłam tego ich zblazowanego świata pełnego intryg, zdrad, seksu i w ogóle nie wiadomo jeszcze czego. Wszystkiego było tam momentami za dużo, a bohaterki wręcz mnie śmieszyły. Pomyślałam sobie, co taka 16 - stka zaczyna mieć w głowie po obejrzeniu kilku odcinków GG? I te przemyślenia i "cytaty" narratorki, czy głównych bohaterów, na siłę wzbogacone o jakieś mądrości, choć w samym serialu tych madrości nie widziałam.
Potem postanowiłam zacząć oglądać 90210. Pomyślałam sobie, że skoro starsza wersja była tak dobra(byla niegdys najlepszym mlodziezowym serialem, moje starsze rodzenstwo szalalo na punkcie tej produkcji), to i może na nowsza będzie niczego sobie. O zgrozo! Tam każdy z każdym :O Do tego odpechnęła mnie ta sztuczność ich świata, bohaterów, nie mogłam patrzeć na tą blondynkę, Naomi? Bardziej przypominała stażystkę niż 16/17 letnią uczennicę, do tego jej mimka twarzy i nadęte usta. Annie przesłodzona, równie sztuczna, jedynie podobała mi się gra Erin, ale to nie wystarczylo. Bananowe dzieci. Nie przełknęłam tego.
Później zdecyowałam się na "Pretty Little Liars", ale jakoś nie kręciła mnie fabuła i już w żadnym stopniu ten serial nie przypominał mi OTH, zupełnie inny gatunek.
Tak moje poszukiwania się zkaończyły i stwierdziłam, że jednak to już nie dla mnie. Inny rocznik, trochę inne podejście do życia i świata, a obecne młodzieżowe seriale są przecież skierowane do o wiele młodszych roczników. Bardzo żałuję, że teraz nie powstają już tak dobre i wartościowe produkcje jak OTH. Tez tak uważacie?
W obecnych serialach jest pełno jakichś intryg, głupot, chorych, toksycznych miłości rodem z gniotu Big Love(?!), romansów, zagmatwanych i pokręconych uczuć. Brakuje im takiego ciepła, prawdziwości i naturalności, jaka była w OTH. Przyjaźń, miłość, problemy nastolatków przedstwione były tam w sposób prawdziwy, który do kązdego fana docierał, a nawet niektóre dylematy bohaterów, pomagały nam zrozumieć samych siebie, uczyły czegoś, i niejednokrotnie mogliśmy utożsamić się z którymś z głównych bohaterów. Do tego wspaniała muzyka, cytaty, swietna gra aktorow. Czego chciec wiecej?
Pozdrawiam! :))