Witajcie,
zwykle nie postuję w takich sprawach bo nie jestem w tym zbyt dobry, aczkolwiek właśnie skończyłem ("w końcu" - w cudzysłowu ponieważ oglądałem serial czasem z kilku miesięcznymi, a ostatnio nawet dwu letnią przerwą; a "w końcu" nie oznacza też, że wreszcie mam to już z głowy, ot sam fakt ukończenia z którego się nie cieszę ;) ) serial i czuję pewien niedosyt i lekkie zasmucenie. Pierwszy raz zetknąłem się z serialem laaata temu, w polskiej TV, na wakacjach, gdy chodziłem jeszcze bodajże do gimnazjum. No i zaczęło się, obejrzałem jeszcze raz od pierwszego odcinka (bo w TV przegapiłem początki pierwszego sezonu) i będąc już na bieżąco, oglądałem do końca w TV. Potem wiadomo, oczekiwanie na kolejne EP i sezony, ale że więcej już nie było - cóż, internet. I oglądałem długo, często, nie raz całymi dniami odcinek za odcinkiem, nie tylko ze względu na sam serial, na opowieść, aktorów ale i również muzykę, która była zawsze i wszechobecna. Cóż, następnie wspomniane przerwy, bo albo nie było czasu, albo możliwości/źródła obejrzenia, czasem zwykłe zapomnienie o kolejnym sezonie (będąc jeszcze na bieżąco).. Zaległości były na tyle spore że w 2012r, gdzie świętował swój ostatni odcinek, ja byłem na etapie pomiędzy 7 a 8 sezonem i wtedy nastąpiła ta dwu letnia przerwa (...).
Parę dni temu cofnąłem się do połowy 7sezonu, później już 8 i obowiązkowo 9 do końca - wiadomo, ciekawość i chęć poznania losów końcowych i ogólnego zakończenia. Cóż, jestem na magisterce, obejrzałem, wysłuchałem i stwierdziłem - mało... produkcja cholernie godna uwagi, pouczająca, życiowa, czasem podkoloryzowana i - ja to nazywam 'zamerykanizowana - czyli życie amerykańskich 'gnojków', które jakby nie ma prawa bytu w naszych polskich warunkach, ale jakże prawdziwa i poruszająca. Po tych wszystkich spędzonych godzinach została mi jedynie lista kilkudziesięciu wybranych tracków ze ścieżki dźwiękowej, dobre wspomnienia i pytanie - cóż będę teraz oglądał, na co wyczekiwał po tak dobrym serialu?
Oczywiście serial to nie wszystko oprócz realnego życia, aczkolwiek będzie mi brakowało tych facjat, tej historii, tej muzyki.

polecam, szczególnie ludziom wrażliwym, szukającym uspokojenia, jakiejś życiowej motywacji, pocieszenia, usprawiedliwienia, chęci rozczulenia się.
Do czego zmierzałem, swoim krótkim, pewnie ciut chaotycznym wywodem - że warto było wrócić, warto było obejrzeć od początku do końca, rzetelnie.

pozdrawiam