Ben Johnson (właściwie Francis Benjamin Johnson Jr.) urodził się 13 czerwca 1918 roku w Foraker w Oklahomie, na terenie rezerwatu Osage. Jego rodzicami byli Ollie Susan Johnson (z domu Workmon) i Ben Johnson Senior.
Ojciec Johnsona był ranczerem oraz mistrzem rodeo hrabstwa Osage. Idąc za jego przykładem, Johnson od najmłodszych lat poświęcał się rodeo oraz hodowli koni. W 1953 roku, mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, zrezygnował nawet z dobrze płatnej pracy przy filmie, by uczestniczyć w zawodach rodeo, w których zresztą wywalczył tytuł mistrzowski. W 1973 roku włączono go w poczet galerii sław rodeo (Prorodeo Hall of Fame).
Karierę w przemyśle filmowym Johnson rozpoczął od produkcji "
The Fighting Gringo". Wystąpił także w niewielkiej roli w filmie "
Wyjęty spod prawa" Howarda Hughesa. W latach 40. zajmował się głównie ujeżdżaniem koni na potrzeby filmów i występował jako kaskader.
Johnson zwrócił na siebie uwagę reżysera Johna Forda, który zatrudnił go do pracy przy filmie "
Masakra Fortu ApacheMasakra Fortu Apache (1948)" w roli dublera
Henry'ego Fondy. Praca na planie filmu zaowocowała zaoferowaniem Johnsonowi przez Forda siedmioletniego kontraktu aktorskiego.
Aktor wystąpił także w filmie Forda pt. "
Trzej ojcowie chrzestni". Później wspominał występ ten jako najbardziej fizycznie wymagający w całej swojej karierze. Ford zachęcił Johnsona do przyjęcia roli w filmie "
Mighty Joe Young". Johnson wystąpił też w "
Nosiła żółtą wstążkę" oraz "
Rio Grande", które wraz z "Masakrą Fortu Apache" weszły w skład tzw. "trylogii kawaleryjskiej" Forda, której gwiazdą był
John Wayne. W międzyczasie reżyser obsadził również Johnsona w roli głównej w filmie "
Droga do San Juan".
Na planie "Rio Grande" między Johnsonem a Fordem doszło do sprzeczki po tym, jak aktor sprzeciwił się tyranizowaniu innych aktorów przez reżysera. Po tej kłótni reżyser nie obsadzał Johnsona w swoich filmach aż do "
Jesieni Czejenów" z 1964 roku.
Później aktor wystąpił m.in. w drugoplanowych rolach w filmach "
Jeździec znikąd" i "
Dwa oblicza zemsty (1961)Dwa oblicza zemsty" (w którym główną rolę zagrał
Marlon Brando). Pojawił się także w czterech filmach
Sama Peckinpaha. Pierwszym był "
Major Dundee" (rola u boku
Charltona Hestona), potem "
Dzika banda" z
Williamem Holdenem i
Robertem Ryanem, a następnie dwa filmu ze
Stevem McQueenem, obydwa z 1972 roku: "
Ucieczka gangstera" oraz "
Junior Bonner".
U szczytu kariery Johnson znalazł się w roku 1971, kiedy to wystąpił w filmie "
Ostatni seans filmowy" w reżyserii
Petera Bogdanovicha i otrzymał Oscara oraz Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego. Początkowo nie był zainteresowany rolą, gdyż nie aprobował przekleństw i nagości, których pełno było w scenariuszu. Ostatecznie na prośbę Bogdanovicha John Ford namówił Johnsona do udziału w filmie, a scenariusz zmieniono tak, aby rola spełniała oczekiwania aktora.
Wśród ważniejszych ról Johnsona wskazać można dwa filmy
Johna Miliusa: "
Dillinger" i "
Czerwony świt", a także "
Z zaciśniętymi zębami" (gdzie wystąpił wraz z
Jamesem Coburnem i
Genem Hackmanem) oraz "
Przełęcz Złamanych Serc". Grał też u boku Johna Wayne'a w "
Niezwyciężonych", w filmie "
Chisum" oraz w "
Rabusiach pociągów".
Występował również w telewizji. W latach 1962-63 grał w serialu "
Have Gun - Will Travel", zaś w latach 1966-67 w produkcji stacji ABC - serialu "
The Monroes". Zaliczył też wiele występów gościnnych, m.in. w serialach takich jak "
Gunsmoke", "
Bonanza" czy "
The Virginian".
Nigdy nie zrezygnował z życia ranczera i w Sylmar w Kalifornii prowadził własną hodowlę koni. Sponsorował również zawody rodeo w Oklahoma City, przychody z których trafiały na cele charytatywne.
W 1941 roku ożenił się z Carol Elaine Jones. Nie mieli dzieci. Małżeństwo trwało aż do jej śmierci 27 marca 1994 r.
Ben Johnson zmarł 8 kwietnia 1996 roku w Mesie (Arizona).